CREDO VAN EEN TEKSTSCHRIJVER

Een goede tekst raakt de lezer of lezeres in wat hem of haar dierbaar is. Vormt zo een brug tussen zender en ontvanger. Over deze brug gaat het verkeer in beide richtingen, anders blijven alle woorden stom.

Een goede tekst is een tekst die zichzelf vertellen wil. De schrijver is de dienstknecht die, al tastend, vindt. Met zijn vingers hakt hij, graaft hij, wroet de woorden weg tot diepere woorden zichtbaar worden. Achter de dode stof van sleetse zinnen onthult hij zo het levend materiaal. De lezer voelt zich herkend en laat de woorden binnen. De woorden doen hun werk.

Een goede tekst is als een pijl die de mist van ruis en rommel moeiteloos doorklieft. Het doel treft dat de schutter koos. De droge tik in de roos gonst na in het hart van de lezer.

Een goede tekst voorziet in een echte behoefte.

Een goede tekst is waar en liefdevol.

Een goede tekst gáát ergens over.

Een goede tekst wordt graag door mij voor u geschreven.

Toespraken
In 1991 schreef ik mijn eerste speech voor een klant. Dat ging goed en ik vond het leuk, dus sindsdien heb ik toespraken op maat geschreven voor vele managers, directeuren en leden van Raden van Bestuur.

Werkwijze: ik interview degene die de toespraak gaat geven over zijn/haar eigen achtergrond, over het onderwerp van de toespraak en over de doelgroep. Daarbij kijken we ook onder de oppervlakte. Op basis van dat materiaal, zo nodig aangevuld met eigen research, schrijf ik een eerste tekst. Meestal is daarna één ronde voor aanvullingen en wijzigingen genoeg. Indien gewenst coach ik de speecher bij de voorbereiding van zijn of haar optreden.

Eigen optredens
In 1995 trad ik voor het eerst zelf op met een eigengeschreven tekst. (Als ManagementSinterklaas op 5 december, bij de afronding van een trainingstraject bij Centraal Beheer in Apeldoorn). Ik vond het een openbaring: had nooit geweten dat optreden zo leuk kon zijn. Vooral als je mensen aan het lachen kunt maken en je de lach als een golf over je heen voelt spoelen. Heerlijk!

Waar mogelijk heb ik sindsdien dan ook altijd de kans gegrepen. Boekpresentaties, huwelijkstoespraken, acts voor organisaties, inleidingen en zelfs een grafrede doe ik met plezier. Maakt u vooral gebruik van mijn talenten: ik ben in te huren!

Schrijfworkshop ‘Effectief schrijven’
Training van 1 dagdeel, samen met auteur en tekstschrijver Dirk Mulder. Geschikt voor bedrijven en instellingen, waar medewerkers meer plezier aan hun schrijfwerk willen beleven. Bijkomende effect: teksten worden helderder, effectiever en inspirerender zijn. Deelnemers sturen vooraf teksten van eigen makelij in, waar we mee aan de slag gaan. Leidraad voor deze training zijn onze zeven gouden regels voor effectief schrijven:

1. De lezer heeft altijd gelijk.
2. Schrijven is schrappen.
3. Goed hoeft niet saai te zijn.
4. Blijf bepaald bij de essentie.
5. Geef invallen een kans.
6. Zit je vast? Laat het los!
7. Vind je eigen stem.

Toespraakfragmenten

“U denkt nu dat u pauze hebt. Helaas. Het is wel pauze, u hebt daar volgens het ambtenarenreglement ook recht op, maar, dames en heren,  net als we het werkontbijt kennen, kennen we sinds kort ook de werkpauze. Mijn naam is Jan Roelofs, ik ben trainer, en ik mag u vanmorgen helpen optimaal van deze werkpauze te profiteren. Tijdens een werkpauze ontspan je door bezig te zijn, en dat wil ik u nu laten ervaren.”
(bijeenkomst klimaatcoördinatoren regio Twente)

“Dus ik belde Dirk en vroeg: “Zeg Dirk, weet jij hoe lang ‘Spotty to the rescue toothbrushholder and toothbrush’ is?” Het bleef even stil, en toen barstten we allebei tegelijk in een luid maar ook wat zenuwachtig lachen uit. De absurditeit van het werk waar we mee bezig waren drong opeens tot ons door. Niet lang daarna namen we allebei ontslag en betraden het boeiende maar wisselvallige pad van het zelfstandig schrijverschap.”
(Bij de presentatie van ‘We zouden nog naar Noorwegen’, auteur Dirk Mulder)

“Wij hebben niets te verbergen, nee, natuurlijk niet, maar alles wordt tegenwoordig maar bijgehouden: het electronisch schooldossier, denkt u nou werkelijk dat wij daar blij mee zijn? Leerkracht Vos, groep acht, gooit in een vlaag van frustratie een stapel nagekeken schriften door het lokaal. De negenjarige Edwina Jansen komt daardoor ten val en heeft een forse bult op haar achterhoofd. Hup, in het electronisch schooldossier.

Leerkracht De Kwaadsteniet stond bij herhaling met zijn rug naar de klas. Werd hier door inspecteur op gewezen, leerkracht beloofde beterschap. Punt van aandacht bij Nader Onderzoek. Schoolhoofd De Jong meermalen afwezig bij identiteitsbevestigende weekopening, ook maakte de man een wat groezelige indruk. Nader onderzoek naar thuissituatie gewenst.” .
(Als verontwaardigde leerkracht op een congres van de Onderwijsinspectie)

(Schreeuwende jachtopziener, over zijn toeren in volle lunchzaal): “Wie heeft het gedaan?! Biecht het maar op, wie heeft het gedaan? Wie kon zich vanmorgen niet beheersen, en heeft in mijn domein, het jachtgebied waar ik als jachtopziener voor verantwoordelijk ben, tegen een boom staan zeiken? Nou?! Ik wacht op antwoord!”
(Managementconferentie Securicor, thema: ‘De Jacht op Succes)

“Die laatste keer dat we samen waren vertelde je enthousiast over het boek van Pim van Lommel, over het onderzoek naar bijna-dood ervaringen. Misschien was je daar zo enthousiast over, dat je besloot het onderzoek uit te breiden tot de helemaal-dood-ervaring.”
(Grafrede)

“Op deze studiereis focussen we ons op het ICT-beleid van woningcorporaties en de rol van ERP-software daarbij. Onderliggend thema: hoe combineer je stabiliteit en zekerheid met dynamiek en flexibiliteit? Geen gemakkelijke puzzel, maar gelukkig hebben we een gezelschap bij elkaar dat qua kennis, inzicht en ervaring heel wat met zich meebrengt. Ik heb uitgerekend dat ons gezamenlijke IQ uitkomt op 3.654 punten, vandaar dat we deze studiereis het motto ‘Mission Possible’ meegeven.
(Studiereis Kopenhagen DSA-Vision)

 “Als we nagaan dat wij het resultaat zijn van een evolutie die 16,4 miljard jaar geleden begon, en tot ons door laten dringen wat er in die tijd allemaal mis kon gaan, en natuurlijk ook mis gegaan is, dan is het een wonder dat we hier vanavond zitten.

U zit hier op uw stoel, rustig in en uit te ademen, de adem gaat helemaal vanzelf, en bij uw inademing ademt u de lucht in die uw buurman of buurvrouw zojuist heeft uitgeademd. En dat vindt u niet eens vies. Dat is toch een wonder?”
(Bij de presentatie van ‘Onzichtbare risico’s in het draadloze tijdperk’, auteurs Karel en Caroline van Huffelen)

“Zoals Plato al zei zijn we allemaal op zoek naar onze wederhelft, maar volgens mij bedoelde Plato dat toch vooral symbolisch. Want het is toch niet aan een ander mens om dat vacuüm in onszelf op te vullen? Als je het huwelijk wel zo ziet, als een symbiotische band, dan krijg je een sprookje waarvan de laatste zin niet luidt ‘zij leefden nog lang en gelukkig’, maar ‘zij kleefden nog lang en gelukkig’.”
(Huwelijkstoespraak)